De stemming over de belangrijke klimaatmaatregelen in het Europees Parlement is niet gelopen zoals eerst werd ingeschat. Dit is een teleurstelling. Mijn collega’s uit alle fracties in het Europees Parlement hebben vandaag gestemd zoals ze hebben gestemd. Vaak naar eigen inzichten, vaak afwijkend van de fractielijn. Een politiek spel ten koste van de opwarming van de aarde. De politieke analyses volgden snel. Niemand heeft het echter over de ambitie van de meeste fracties om echt vooruitgang te boeken. Spijtig dat sommigen struikelden over modaliteiten en termijnen.
Ik kan alvast iedereen die uitkijkt naar impactvolle stappen vooruit om de opwarming van de aarde te vertragen en nadien te stoppen met een gerust geweten in de ogen kijken. Het is mogelijk om een klimaatbeleid te ontwikkelen dat én duurzaam én sociaal is. Dit houdt in waarom alle maatregelen met elkaar verbonden zijn.
Ik steun elk ambitieus klimaatbeleid dat mensen met een laag of middenlaag inkomen ondersteunt. Daarom ondersteun ik met al mijn overtuigingskracht de start van een sociaal klimaatfonds. Niet iedereen staat financieel sterk om nu zijn woning te isoleren, zonnepanelen te leggen of te sparen voor een elektrische wagen. En toch dringen deze maatregelen zich op. Daarom moet het sociaal klimaatfonds over voldoende inkomsten beschikken.
Deze moeten uit de opbrengsten van een nieuw systeem van emissierechten (ETS II) komen. Dat is evident. De tijd dat ondernemingen kunnen rekenen op een pakket gratis emissierechten is echt voorbij. Maar om te voorkomen dat zij worden blootgesteld aan oneerlijke concurrentie uit het buitenland hebben we nood aan een nieuwe vorm van bescherming. Want ook oneerlijke concurrentie leidt tot jobverlies. Daarom steun ik de piste om de Europese handelsregels WTO conform te maken. Dit vraagt tijd tot 2028.
De onderhandelingen die hierover moeten worden opgestart, verdienen een eerlijke kans. Op deze manier kan Europa ook de stimulator zijn van een wereldwijde klimaatneutrale samenleving en economie zijn. De koolstofheffing aan onze buitengrenzen wordt dan haalbaar en voorkomt jobvernietiging. Van zodra dit systeem future proof is, behoren de gratis emissierechten tot het verleden.
Op deze manier is straks iedereen mee en halen we de vooropgestelde doelstellingen in 2050. In het hoogspringen is het vaak zo dat een atleet die de lat bij de eerste sprong te hoog legt, naast de medailles grijpt. Ik denk dat het verstandiger is om sprong per sprong onze lat hoger te leggen zonder onze voor vooropgestelde doelstellingen af te zwakken.